Kolejną grupą zaburzeń psychicznych, z którymi często w pracy asystenta możemy się spotkać to zaburzenia lękowe. Lęk to stan obawy najczęściej nie posiadającej uzasadnienia w rzeczywistości, wewnętrznego irracjonalnego napięcia lub niepokoju w związku z oczekiwaniem zagrożenia / niebezpieczeństwa pochodzącego w znacznej mierze z nieznanego źródła. Lęk jest uważany za wewnątrzpsychiczny objaw patologiczny, mający wpływ na zachowanie, myślenie, emocje i zdrowie fizyczne, spowodowany jest zarówno czynnikami biologicznymi jak i indywidualnymi warunkami osobowymi. Do przykładów zaburzeń lękowych należą: zespół lęku napadowego, zaburzenia lękowe uogólnione, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, zespół stresu pourazowego.
Jak się komunikować?
W zakresie technik komunikowania się z osobami z zaburzeniami lękowymi w największej mierze powinniśmy pracować nad wzmocnieniem poczucia bezpieczeństwa osoby, której pomagamy, jest to kluczowy aspekt, który należy wprowadzać poprzez zapewnianie wsparcia, pomocy w codziennych trudnościach. Należy dużą ilość czasu poświęcać na zachęcaniu do opisu przeżyć, bo to o czym na głos mówimy często nie jawi nam się już jako zagrażające. Bardzo ważna w zakresie komunikacji jest aktywność słuchania, osoba której pomagamy powinna czuć, że jesteśmy dla niej obiektem wsparcia, że nie uciekamy od trudnych pytań i staramy się wspólnie znajdować odpowiedzi. Jest to pomocne również w zakresie odreagowania przykrych emocji, trudnych uczuć.
